Τα νεώτερα αντιιικά νουκλεοτ(σ)ιδικά ανάλογα (NA) υψηλού γεννητικού φραγμού, εντεκαβίρη (ETV) και τενοφοβίρη (TDF) χαρακτηρίζονται από υψηλή αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες.
Η κλίση πίεσης των ηπατικών φλεβών (hepatic venous pressure gradient, HVPG) αποτελεί ακριβή τρόπο εκτίμησης της πίεσης στην πυλαία φλέβα. Η βαρύτητα της πυλαίας υπέρτασης έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί προγνωστικό παράγοντα ανταπόκρισης ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C σε θεραπεία με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη και ριμπαβιρίνη.
Ο ενδαρτηριακός χημειοεμβολισμός του ήπατος (transarterial chemoembolization,TACE) με σφαιρίδια που απελευθερώνουν φάρμακα αποτελεί την καθιερωμένη θεραπεία των ασθενών με ενδιάμεσου σταδίου (BCLC B) ηπατοκυτταρικό καρκίνο (HKK), αλλά και σε ασθενείς με ΗΚΚ πρώιμου σταδίου ως “γέφυρα” για την ηπατική μεταμόσχευση.
Η επίδραση της βαρύτητας της στεάτωσης στη μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας (liver stiffness measurement, LSM) δεν έχει μελετηθεί επαρκώς στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος. Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές εκτίμησαν την επίδραση της βαρύτητας της στεάτωσης (όπως αυτή εκτιμήθηκε με υπερηχογράφημα και βιοψία ήπατος),.
Η μείωση του σταδίου του ηπατοκυταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) μπορεί να κάνει εφικτή τη μεταμόσχευση ήπατος σε ασθενείς που δεν πληρούν τα κριτήρια του Μιλάνου. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιο βέλτιστο πρωτόκολλο, όπως επίσης δεν έχουν οριστεί επαρκώς ποιοι πρέπει να είναι οι τελικοί στόχοι της προσπάθειας μείωσης του σταδίου του ΗΚΚ.
Η αποτελεσματικότητα της χορήγησης των από του στόματος νεότερων νουκλεοσ(τ)ιδικών (ΝΑ) αναλόγων για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β (ΧΗΒ) είναι καλά τεκμηριωμένη. Στη συγκεκριμένη εργασία οι συγγραφείς προσπαθούν να προσδιορίσουν τους κινδύνους από τους νεφρούς και τα οστά της μακροχρόνιας χορήγησης ΝΑ σε ασθενείς που διαγνώστηκαν με ΧΗΒ στο Hong Kong μεταξύ 2000-2012
Η αυξημένη εναπόθεση ελεύθερης χοληστερόλης στο ήπαρ αποτελεί έναν από παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας. ΟΙ στατίνες ελαττώνουν τη σύνθεση της χοληστερόλης. Όπως, η επίδραση των στατινών στις ιστολογικές αλλοιώσεις της στεατοηπατίτδας δεν έχει διευκρινιστεί. Η παρούσα πολυκεντρική ευρωπαϊκή μελέτη είχε σκοπό να διευκρινίσει αυτό το ερώτημα.
Η αλκοολική ηπατίτιδα (ΑΗ) αποτελεί οξεία εκδήλωση στο κλινικό φάσμα της αλκοολικής ηπατοπάθειας που, στη σοβαρή της μορφή, σχετίζεται με υψηλή βραχυπρόθεσμη θνητότητα. Τα κορτικοστεροειδή και η πεντοξυφυλλίνη (PTX) αποτελούν αποδεκτές θεραπείες σε ασθενείς με σοβαρή ΑΗ. Ωστόσο, τα δεδομένα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα τους στη βελτίωση της επιβίωσης αυτών των ασθενών παραμένουν αντικρουόμενα.
Στη μελέτη αυτή παρουσιάζεται μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή μελέτη από την Κίνα (ClinicalTrial.gov number, CT01300234) που σχεδιάστηκε να συγκρίνει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια μεταξύ τενοφοβίρης (TDF) και αδεφοβίρης (ADF) σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ).
Η μόνιμη ιολογική ανταπόκριση (sustained viral response, SVR) αποτελεί την ιδανική έκβαση της θεραπείας έναντι του ιού της ηπατίτιδας C (HCV).. Χρησιμοποιώντας τη εθνική βάση δεδομένων ασθενών με ηπατίτιδα C της Σκωτίας,
