Η Ηπατίτιδα C αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια ηπατικής νόσου παγκοσμίως. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι περίπου 1-2 % του γενικού πληθυσμού έχουν χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση λίπους με ή χωρίς τη συνύπαρξη φλεγμονής στο ήπαρ σε άτομα τα οποία καταναλώνουν ελάχιστα ή καθόλου αλκοόλ.
Στόχος της παρούσης εργασίας ήταν να μελετηθεί ο επιπολασμός και οι παράγοντες που σχετίζονται με την ηπατική ίνωση στο γενικό πληθυσμό. Ο προσδιορισμός της ηπατικής ίνωσης έγινε μέσω της ελαστογραφίας ήπατος σε μια μεγάλη και καλά χαρακτηρισμένη σειρά ατόμων με ηλικία ≥45 έτη στα πλαίσια της μελέτης Rotterdam.
Η υπότροπη της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) μετά από τη μεταμόσχευση ήπατος σχετίζεται με μειωμένη επιβίωση του μοσχεύματος και του ασθενούς. Η επίτευξη μόνιμης ιολογικής ανταπόκρισης (SVR) με τη χορήγηση αντιικής αγωγής βελτιώνει την επιβίωση. Με βάση όμως το γεγονός ότι οι θεραπείες που βασίζονται στη χορήγηση ιντερφερόνης έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα
Οι βακτηριακές λοιμώξεις (ΒΛ) αποτελούν μία από τις συχνότερες αιτίες νοσηλείας, άρσης αντιρρόπησης και θανάτου στους κιρρωτικούς ασθενείς. Είναι γνωστό ότι ο κίνδυνος ΒΛ από πολυανθεκτικά στελέχη (MDR) αυξάνει την πιθανότητα επιδείνωσης της ηπατικής λειτουργίας.
Η χρόνια ηπατίτιδα Δ (ΧΗΔ) αποτελεί τη σοβαρότερη μορφή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας. Όπως είναι γνωστό, η μόνη ενδεικνυόμενη θεραπευτική αγωγή είναι η ιντερφερόνη, ενώ σύμφωνα με κάποια δεδομένα είναι πιθανό η παρατεταμένη αγωγή (πέραν του έτους) να είναι πιο αποτελεσματική. Μέχρι τώρα δεν έχουν περιγραφεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας προγνωστικοί παράγοντες ανταπόκρισης
Την Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015, ο Καθηγητής Στέφανος Χατζηγιάννης, βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το Αργυρό Μετάλλιο στην Τάξη των Θετικών Επιστημών..
Οι συστάσεις θεραπευτικής παρέμβασης σε ασθενείς με HCV λοίμωξη εξαρτώνται από τη φάση της HCV λοίμωξης στην οποία βρίσκεται ο κάθε ασθενής. Οι φάσεις της HCV λοίμωξης από πλευράς θεραπευτικής παρέμβασης μπορεί να διακριθούν σε οξεία ΗCV λοίμωξη και χρόνια HCV λοίμωξη. Ασθενείς με διπλές HCV και HBV (ιός ηπατίτιδας B) ή τριπλές ΗCV και HBV και HDV (ιός ηπατίτιδας D) λοιμώξεις αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση ανάλογα με τον ιό ηπατίτιδας που κυριαρχεί.
Οι μη-εκλεκτικοί β-αναστολείς (nonselective beta-blockers, NSBB) χρησιμοποιούνται ευρέως για την προφύλαξη ασθενών από την εμφάνιση κιρσικής αιμορραγίας.
H μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (ΜΑΣΗ) αποτελεί σήμερα την συχνότερη μορφή χρόνιας ηπατοπάθειας στο δυτικό κόσμο και ολοένα αυξανόμενη ένδειξη για μεταμόσχευση ήπατος
