Έχουν υπάρξει αντικρουόμενα αποτελέσματα από μελέτες που συνέκριναν τον κίνδυνο εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ΗΚΚ) σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ) που έλαβαν θεραπεία με tenofovir disoproxil fumarate (TDF)

Υπάρχουν λίγα δεδομένα από προοπτικές μελέτες για την επίδραση της ασπιρίνης στη ίνωση σε ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD).

Δεδομένα που αφορούν στη νεφροτοξικότητα του sofosbuvir εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενα. Συγκρίναμε τις αλλαγές στον εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR) σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C

Οι πρόσφατες διεθνείς οδηγίες για τη διαχείριση του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (ΗΚΚ) προτείνουν οι ασθενείς που έχουν μη ικανοποιητική απεικόνιση με υπέρηχο να εκτιμώνται με εναλλακτικές απεικονιστικές τεχνικές όπως υπολογιστική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία.

O ηπατοκυτταρικός καρκίνος (ΗΚΚ) ανιχνεύεται ολοένα και συχνότερα σε πολύ πρώιμο στάδιο, εξαιτίας της ευρείας εφαρμογής της επιτήρησης σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου καθώς και της βελτίωσης

H πρόοδος της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας (nonalcoholic steatohepatitis, NASH) δεν έχει επαρκώς χαρακτηριστεί. Αναλύσαμε τα δεδομένα διαχρονικών αλλαγών στην ιστολογία ήπατος, στην κλίση πίεσης των ηπατικών φλεβών (hepatic venous pressure gradient -HVPG),

H υποθρεψία (malnutrition) είναι πολύ συχνή στους κιρρωτικούς ασθενείς, και μπορεί να επιδεινώσει τη σαρκοπενία, την ηπατική εγκεφαλοπάθεια (HE) και τη συνολική πρόγνωση. Σχεδιάσαμε να προσδιορίσουμε

Η σωματική ευπάθεια είναι συχνή στη χρόνια ηπατοπάθεια και στο πλαίσιο της μεταμόσχευσης ήπατος. Συσχετίζεται με κακή ποιότητα ζωής, αυξημένη ανάγκη νοσηλείας και θνησιμότητα.

Οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες για τους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C (HCV) με αποτυχία θεραπείας μετά τη χορήγηση sofosbuvir και ενός αναστολέα NS5A. Υπάρχουν μερικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα του glecaprevir/pibrentasvir (G/P) σε αυτούς τους ασθενείς.