Η μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας (LS) σε ένα στιγμιότυπο με ελαστογραφία μαγνητικού συντονισμού (MRE) έχει συσχετιστεί με την έκβαση των ασθενών με πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα (PSC), αλλά η σημασία των αλλαγών της LS με την πάροδο

Τα πολυμερή νουκλεϊκού οξέος (NAPs) αναστέλλουν τη συναρμολόγηση και την έκκριση σωματιδίων του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV). Πραγματοποιήσαμε μια ανοιχτή μελέτη φάσης 2 για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των NAPs REP 2139 ή REP 2165 σε συνδυασμό με tenofovir disoproxil fumarate (TDF)

Η παθογένεση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας (ΑΙΗ) είναι ελάχιστα κατανοητή και λίγα είναι γνωστά για το εντερικό μικροβίωμα στην ΑΗ. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση αλλαγών του μικροβιώματος που είναι ειδικές για την AH.

Η επαγόμενη από την παχυσαρκία χρόνια φλεγμονή αποτελεί στοιχείο-κλειδί στην παθογένεση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (nonalcoholic fatty liver disease-NAFLD) και της ινσουλινοαντοχής. Η έκκριση προφλεγμονωδών κιυτταροκινών από τα μακροφάγα σε μεταβολικούς

Μελέτες έχουν περιγράψει τη σημαντική ιστολογική βελτίωση που εμφανίζουν ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (nonalcoholic steatohepatitis -NASH) που λαμβάνουν θειαζολιδινεδιόνη (thiazolidinedione-TZD).

H συσχέτιση των άμεσα δρώντων αντιικών (direct‐acting antivirals -DAAs) με την πρόοδο του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) κατά τη διάρκεια της λίστας αναμονής ή με την υποτροπή του ΗΚΚ

Το μικροβίωμα του εντέρου διαδραματίζει ένα ρόλο στην παθοφυσιολογία των μεταβολικών παθήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD), μέσω του εντεροηπατικού άξονα. Μέχρι σήμερα, οι κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν έναν στόχο απώλειας βάρους 7% -10% για τη βελτίωση των χαρακτηριστικών της NAFLD.