Ασθενής, 50 ετών, προσήλθε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών λόγω ικτερικής χροιάς δέρματος – επιπεφυκότων από εβδομάδος με συνοδό πρωτοεμφάνιση ασκιτικής συλλογής. Από το ατομικό ιστορικό είχε συλλοίμωξη χρόνιας ηπατίτιδας Β και C (ΧΗΒ και ΧΗC). Για την ηπατίτιδα C είχε ολοκληρώσει προ διμήνου αγωγή τριών μηνών με sofosbuvir/velpatasvir, ενώ για την ηπατίτιδα Β δεν ελάμβανε αγωγή. Επίσης, δεν προέκυπτε χρήση άλλου φαρμάκου ή συμπληρώματος διατροφής. Το ΗBV-DNA ήταν 30 IU/ml κατά την έναρξη αγωγής για τη ΧΗC. Τότε, το ήπαρ παρουσίαζε υπερηχογραφικά ανομοιογένεια ηχοδομής και λόβωση παρυφής. Στο τέλος της αγωγής για την ΧΗC, δεν υπήρχε διαθέσιμος επανέλεγχος.

Στην κλινική εκτίμηση στο ΤΕΠ, πέραν του ικτέρου και του ασκίτη, παρουσίαζε ηπατική εγκεφαλοπάθεια 2 ου βαθμού. Εργαστηριακά, παρουσίαζε αιμοσφαιρίνη 9.3 g/dL, λευκά αιμοσφαίρια 5.4x10 9 /L, αιμοπετάλια 130x10 9 /L, INR 2.5, ολική χολερυθρίνη/άμεση 25.5/14.7 mg/dL, AST 845 IU/L, ALT 917 IU/L, ALP 160 IU/L, γ-GT 91 IU/, κρεατινίνη 1.6 mg/dl, ολικά λευκώματα/λευκωματίνη 6.3/2.6 g/dl, LDH 500 ΙU/L, CRP 60 mg/dl (<5). Η παρακέντηση της ασκιτικής συλλογής ανέδειξε υγρό πυλαίας υπέρτασης χωρίς αυτόματη βακτηριακή περιτονίτιδα. Το υπερηχογράφημα ήπατος ανέδειξε εικόνα κίρρωσης. Η πυλαία και οι ηπατικές φλέβες ήταν βατές ευρήματα, που επιβεβαιώθηκαν και στην αξονική τομογραφία. Οι δείκτες της ηπατίτιδας Β κατά την εισαγωγή ήταν: HΒsAg (+), HBeAg (-), anti-HBc IgM (-), anti-HBc IgG (+), anti-HBs (-). O έλεγχος για ηπατίτιδες Δ και Ε και για συνήθεις ηπατοτρόπους ιούς ήταν αρνητικός, ενώ ο ποσοτικός προσδιορισμός ανοσοσφαιρινών ανέδειξε διάχυτη υπεργαμμασφαιριναιμία.