Η απώλεια μυϊκής μάζας σε ασθενείς με κίρρωση (σαρκοπενία) έχει συσχετισθεί με αυξημένη θνητότητα αυτών των ασθενών. Μέχρι τώρα ο πιο αξιόπιστος δείκτης εκτίμησής της ήταν η μέτρηση του μεγέθους των μυών με αξονική ή μαγνητική τομογραφία στο ύψος του τρίτου οσφυϊκού σπονδύλου.

Οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (proton pump inhimitors, PPIs) μπορεί να αποτελούν παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη ηπατικής εγκεφαλοπάθειας (hepatic encephalopathy, HE) σε ασθενείς με κίρρωση, πιθανά μέσω διαμετάθεσης …..

H υποτροπή της ηπατίτιδας C μετά από μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να οδηγήσει ταχέως σε κίρρωση του μοσχεύματος με συνέπεια την ηπατική ανεπάρκεια και την ανάγκη εκ νέου για μεταμόσχευση ή το θάνατο των ασθενών. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εκτιμηθεί η….

Θεραπευτικά σχήματα για την χρόνια ηπατίτιδα C με sofosbuvir (SOF) έχουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας, όπως καθορίζεται από μακροχρόνια ιολογική ανταπόκριση (SVR) >90%, με σχετικά βραχεία περίοδο θεραπείας

Η διαχείριση των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C (ΧΗC) και μη αντιρροπούμενη κίρρωση καθώς και αυτών που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος ήταν πολύ δύσκολη με ιντερφρόνη λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών

Όπως είναι γνωστό από παλιότερες μελέτες, το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζεται αρνητικά από την παρουσία κίρρωσης και ιδιαιτέρως από το στάδιο αυτής. Στη μελέτη αυτή ελέγχθηκε, σε κιρρωτικούς ασθενείς, η επίδραση της μακρόχρονης ιολογικής

Η χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) συνεχίζει να αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας ευθυνόμενη για 30% των περιπτώσεων κίρρωσης και περίπου ήμισυ των περιπτώσεων ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ). Οι σημερινοί αναστολείς της ανάστροφης μεταγραφάσης [νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα, NAs],

H νέα γενιά αντιικών φαρμάκων με απ’ ευθείας δράση (Direct-Acting Antivirals, DAAs) έχει επιφέρει πραγματική επανάσταση στη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C (XHC). Με την εξαίρεση συγκεκριμένων υποπληθυσμών (π.χ. ασθενείς με λοίμωξη γονότυπου 3, κιρρωτικοί) η αποτελεσματικότητα των DAAs

Ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) έχει υψηλή ενδημικότητα στην Αίγυπτο αφού σχεδόν το 9.8% του πληθυσμού πάσχει από χρόνια ηπατίτιδα C και μάλιστα στο 91% από γονότυπο 4. Πρόκειται για μελέτη καθημερινής πρακτικής όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και τις δυσκολίες στη θεραπεία naïve ασθενών με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη (PefIFN)

Οι μη απορροφήσιμοι δισακχαρίτες χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της ηπατικής εγκεφαλοπάθειας (ΗΕ) από το 1966. Ωστόσο, από μία ανασκόπηση το 2004 (Cochrane Review) δεν προέκυψαν ικανοποιητικά στοιχεία, ώστε να προταθεί η χρήση τους.