Η διασφαγιτιδική ενδοπατική πυλαιοσυστηματική επικοινωνία (Transjugular Intrahepatic Portosystemic shunt, TIPSS) αποτελεί μια επεμβατική, μη-χειρουργική, μέθοδο αντιμετώπισης των ασθενών με πυλαία υπέρταση. Οι κάτωθι κατευθυντήριες οδηγίες συντάχθηκαν υπό την αιγίδα της Βρετανικής Γαστρεντερολογικής Εταιρείας

Λίγα είναι γνωστά για τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της οξείας νεφρικής βλάβης (AKI) σε ασθενείς με κίρρωση. Η έκβαση μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το στάδιο της AKI, τη χρόνια νεφρική νόσο και την πορεία της νεφρικής λειτουργίας.

Η αντιική θεραπεία δεν ενδείκνυται για ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧHB) στη φάση της ανοσολογικής ανοχής. Σκοπός της μελέτης είναι η διερεύνηση της αθροιστικής επίπτωσης της αλλαγής φάσης (phase change)

H μη αλκοολική νόσος του ήπατος περιλαμβάνει ένα φάσμα νοσημάτων που εκτείνονται από την απλή στεάτωση έως τη μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (nonalcoholic steatohepatitis -NASH), την κίρρωση και τον ηπατοκυτταρικό καρκίνο.

Διερευνήσαμε τη συχνότητα του σπιρομετρικού περιορισμού σε υποψηφίους προς μεταμόσχευση ήπατος (liver transplantation -LT) και τις κλινικές επιπτώσεις αυτού του περιορισμού. Πραγματοποιήσαμε μια cross‐sectional μελέτη εντός της Pulmonary Vascular Complications

O σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αναλύσουμε την μακροχρόνια επιβίωση ασθενούς και μοσχεύματος μετά από μεταμόσχευση ήπατος για αυτοάνοση ηπατίτιδα (liver transplantation for autoimmune hepatitis: AIH‐LT) από την προοπτική, πολυκεντρική European Liver Transplant Registry.

O ιός της ηπατίτιδας Ε (Hepatitis E virus -HEV), ως ένα αναδυόμενο παθογόνο ζωονόσου, αποτελεί την πρωταρχική αιτία οξείας ηπατίτιδας παγκοσμίως, με υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιας λοίμωξης στους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς.

H επίπτωση της κίρρωσης και του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) είναι αυξημένη στον τύπου 2 διαβήτη, κυρίως δευτερογενώς στα πλαίσια μη αλκοολικής νόσου του ήπατος (non‐alcoholic fatty liver disease (NAFLD). Οι Ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες συστήνουν έλεγχο διαλογής για NAFLD

O ρόλος του μικροβιώματος των κοπράνων στην αλκοολική ηπατίτιδα δεν έχει εδραιωθεί. ΟΙ σκοποί αυτής της μελέτης ήταν (1) να χαρακτηρίσει την εντερική μικροβιακή οικολογία που σχετίζεται με την αλκοολική ηπατίτιδα,

Οι αγγειακές διαταραχές στη μεσεντέρια, πυλαία και ηπατική κυκλοφορία έχουν σημαντικές κλινικές επιπτώσεις και μπορεί να οδηγήσουν σε οξεία ηπατική ανεπάρκεια, χρόνια ηπατική νόσο, μη-κιρρωτική πυλαία υπέρταση, κίρρωση και ηπατοκυτταρικό καρκίνο. Επιπλέον, μπορούν να λειτουργήσουν ως προδιαθεσικοί παράγοντες…