Η παρούσα μελέτη διερευνά την πιθανή συσχέτιση του σακχαρώδους διαβήτη με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ηπατικής εγκεφαλοπάθειας σε κιρρωτικούς ασθενείς. Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα των τριών τυχαιοποιημένων μελετών, οι οποίες εξέταζαν την δράση της σαταβαπτάνης (satavaptan), ανταγωνιστή υποδοχέων της βαζοπρεσσίνης, που δεν αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ηπατικής εγκεφαλοπάθειας σε ασθενείς με κίρρωση και ασκίτη.

Η πολυκυστική νόσος ήπατος είναι μιακληρονομική πάθηση, χαρακτηριζόμενη από προοδευτικό πολλαπλασιασμό χολικών κυστών. Παθοφυσιολογικά, η ελάττωσης του ενδοκυττάριου ασβεστίου οδηγεί σε μετατροπή των χολαγγειοκυττάρων σε χολαγγειοκύστεις με επακόλουθη την υπερπλασία αυτών.

Τα νεότερα, αμέσως δρώντα αντιικά φάρμακα (direct acting antivirals, DAAs) έναντι του ιού της ηπατίτιδας C (hepatitis C virus, HCV) στερούνται σοβαρών παρενεργειών και γι αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε ασθενείς με προχωρημένη ηπατική νόσο. Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει σαφές αν η κάθαρση του HCV σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί ταυτόχρονα να οδηγήσει και σε σημαντική βελτίωση της ηπατικής τους λειτουργίας.

Η νεφρική δυλσειτουργία αποτελεί σημαντικό αίτιο νοσηρότητας και θνητότητας στους κιρρωτικούς ασθενείς. Λαμβάνοντας υπόψη το δυνητικό κίνδυνο πρόκλησης νεφρικής βλάβης από τα ιωδιούχα σκιαγραφικά τα οποία χρησιμοποιούνται για τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας, είναι πολλές φορές ανάγκη να διενεργηθούν εναλλακτικές τεχνικές για την απεικόνιση του ήπατος σε ασθενείς που είναι υποψήφιοι λήπτες ηπατικών μοσχευμάτων

Είναι γνωστό ότι ο συνυπάρχων σακχαρώδης διαβήτης (ΣΔ) επιταχύνει την εξέλιξη της υποκείμενης ηπατικής νόσου και αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Στόχος της εργασίας αυτής ήταν ο καθορισμός των παραγόντων που σχετίζονται με την παρουσία ΣΔ και των διαταραχών της γλυκόζης νηστείας (προδιαβήτη) σε μία μεγάλη πολυεθνική ομάδα ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ).