Θεραπευτικά σχήματα για την χρόνια ηπατίτιδα C με sofosbuvir (SOF) έχουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας, όπως καθορίζεται από μακροχρόνια ιολογική ανταπόκριση (SVR) >90%, με σχετικά βραχεία περίοδο θεραπείας

Η διαχείριση των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C (ΧΗC) και μη αντιρροπούμενη κίρρωση καθώς και αυτών που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ήπατος ήταν πολύ δύσκολη με ιντερφρόνη λόγω των ανεπιθύμητων ενεργειών

H νέα γενιά αντιικών φαρμάκων με απ’ ευθείας δράση (Direct-Acting Antivirals, DAAs) έχει επιφέρει πραγματική επανάσταση στη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C (XHC). Με την εξαίρεση συγκεκριμένων υποπληθυσμών (π.χ. ασθενείς με λοίμωξη γονότυπου 3, κιρρωτικοί) η αποτελεσματικότητα των DAAs

Η χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) συνεχίζει να αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας ευθυνόμενη για 30% των περιπτώσεων κίρρωσης και περίπου ήμισυ των περιπτώσεων ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ). Οι σημερινοί αναστολείς της ανάστροφης μεταγραφάσης [νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα, NAs],

Όπως είναι γνωστό από παλιότερες μελέτες, το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζεται αρνητικά από την παρουσία κίρρωσης και ιδιαιτέρως από το στάδιο αυτής. Στη μελέτη αυτή ελέγχθηκε, σε κιρρωτικούς ασθενείς, η επίδραση της μακρόχρονης ιολογικής

Ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) έχει υψηλή ενδημικότητα στην Αίγυπτο αφού σχεδόν το 9.8% του πληθυσμού πάσχει από χρόνια ηπατίτιδα C και μάλιστα στο 91% από γονότυπο 4. Πρόκειται για μελέτη καθημερινής πρακτικής όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και τις δυσκολίες στη θεραπεία naïve ασθενών με πεγκυλιωμένη ιντερφερόνη (PefIFN)

Ποικίλες προσεγγίσεις έχουν εφαρμοστεί έναντι της υποτροπής της HBV λοίμωξης μετά τη μεταμόσχευση ήπατος. Η σύγχρονη τάση είναι η διακοπή της χρήσης υπερανόσου γάμμα σφαιρίνης για την ηπατίτιδα Β (HBIG) και η συνέχιση με από του στόματος νουκλεοσ(τ)ιδικών αναλόγων μετά τη μεταμόσχευση ήπατος