H έλευση των άμεσα δρώντων αντιικών (direct‐acting antivirals -DAA) έχει αυξήσει τα ποσοστά παρατεταμένης ιολογικής ανταπόκρισης (sustained virological response -SVR) σε ασθενείς με προχωρημένη ηπατική νόσο και χρόνια ηπατίτιδα C. Προς το παρόν, υπάρχουν λίγα δεδομένα ως προς την κλινική έκβαση και τη μακροχρόνια διατήρηση της εκρίζωσης του ιού.

Η HCV λοίμωξη αποτελεί την κύρια ένδειξη μεταμόσχευση ήπατος (Liver Transplantation-LT) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Απο το 2013, η ελεύθερη ιντερφερόνης αντιική θεραπεία έχει οδηγήσει σε παρατεταμένη ιολογική ανταπόκριση (SVR) σε πολλούς υποψηφίους μεταμόσχευσης ήπατος (LT).

H πρωτοπαθής χολική χολαγγειίτιδα (PBC) είναι σπάνια νόσος με βραδεία εξέλιξη, γεγονός που δυσχεραίνει τη διενέργεια των προοπτικών κλινικών μελετών με μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων. Τα τελευταία 20 χρόνια το αρκτοδεοξυχολικό οξύ (UDCA) αποτελεί τη θεραπεία της PBC, όμως περίπου 40% των ασθενών δεν παρουσιάζουν πλήρη ύφεση και κινδυνεύουν από την πρόοδο και τις επιπλοκές της νόσου.

Εισαγωγή και σκοπός: Οι αυτόματες πυλαιοσυστηματικές αναστομώσεις (SPSS) έχουν συσχετιστεί με ηπατική εγκεφαλοπάθεια (ΗΕ). Ελάχιστα είναι γνωστά σχετικά με τον επιπολασμό τους σε ασθενείς με κίρρωση ή σχετικά με την κλινική τους σημασία.

Η επίδραση της μακροχρόνιας αντι-ιικής θεραπείας στην επιβίωση των ασθενών με χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) δεν έχει επαρκώς εκτιμηθεί. Η παρούσα διεθνή πολυκεντρική μελέτη κλειστού πληθυσμού αξιολογεί την συνολική επιβίωση και τις σχετιζόμενες παραμέτρους σε Καυκάσιους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β υπό αγωγή με entecavir ή tenofovir.

Οι σοβαρές λοιμώξεις και η απώλεια μυϊκής μάζας σχετίζονται με πτωχή πρόγνωση στην κίρρωση. Ένα ενδεχόμενο συνεργιστικό αποτέλεσμα των δύο αυτών οντοτήτων στους κιρρωτικούς ασθενείς δεν έχει έως τώρα διερευνηθεί. Σχεδιάσαμε να αναλύσουμε αν η ελαττωμένη μυϊκή μάζα μπορεί να επιδεινώσει την έκβαση των κιρρωτικών ασθενών με σήψη.

Οι ασθενείς με τελικού σταδίου ηπατική νόσο εμφανίζουν σαρκοπενία, και η προεγχειρητική σαρκοπενία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα θνησιμότητας μετά τη μεταμόσχευση ήπατος. Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ της περιεγχειρητικής απώλειας μυών του κορμού και της θνησιμότητας των ασθενών στη μεταμόσχευση ήπατος από ζώντες δότες