Άνδρας 56 ετών προσήλθε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, λόγω ικτερικής χροιάς δέρματος και βλεννογόνων από 14ημέρου με συνοδό κνησμό. Προ μηνός, στο πλαίσιο διερεύνησης απώλειας βάρους, διεγνώσθη με υπερθυρεοειδισμό σε έδαφος νόσου Graves και τέθηκε σε αγωγή με θειαμαζόλη. Η αγωγή διεκόπη μια εβδομάδα πριν την τωρινή του προσέλευση, λόγω του ικτέρου. Από το λοιπό ιστορικό, ανέφερε σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και αρτηριακή υπέρταση, για τα οποία ελάμβανε νεμπιβολόλη, μετφορμίνη, εμπαγλιφλοζίνη, ντουλαγλουτίδη και ινσουλίνη glargine χωρίς τροποποίηση στο είδος ή στη δοσολογία της χρόνιας αγωγής του τους τελευταίους 6 μήνες. Δεν ανέφερε κατανάλωση αιθυλικής αλκοόλης ή χρήση φυτικών σκευασμάτων ή συμπληρωμάτων διατροφής. Κλινικά, πέραν του ικτέρου και ήπιας φλεβοκομβικής ταχυκαρδίας, δεν αναγνωρίσθηκε άλλο παθολογικό εύρημα. Εργαστηριακά, ανευρέθη αυξημένη τιμή χολερυθρίνης, αμέσου τύπου (tBil=11.5mg/dl, dBil=8.3mg/dl), SGOT=47 U/L, SGPT=119 U/L, ALP=291 U/L και γGT=185 U/L με φυσιολογική συνθετική λειτουργία ήπατος. Οι τιμές των θυρεοειδικών ορμονών ήταν TSH=0.015 μIU/ml και FT4=0.98 ng/dl. Το υπερηχογράφημα ήπατος ήταν φυσιολογικό, πλην ήπιας στεάτωσης. Λόγω υψηλής υποψίας φαρμακευτικής ηπατοτοξικότητας, η χρόνια αγωγή διεκόπη και ο ασθενής εισήχθη προς περαιτέρω διερεύνηση. Ωστόσο, κατά τη νοσηλεία, η εργαστηριακή του εικόνα επιδεινώθηκε περαιτέρω (tBilmax=23.11 mg/dl, dBilmax=17.43 mg/dl, TSH=0.01 μIU/ml, FT4=1.93 ng/dl). Στο διάστημα αυτό, ο ιολογικός έλεγχος για ηπατίτιδες A, Β, C, και Ε και για τους ηπατοτρόπους ιούς EBV, CMV ήταν αρνητικός. Ο ποσοτικός προσδιορισμός ανοσοσφαιρινών ήταν εντός φυσιολογικών ορίων και ο έλεγχος αυτοαντισωμάτων ΑΝΑ, ASMA, LKM και AMA επίσης αρνητικός. Ποια είναι η πιθανότερη διάγνωση; Φαρμακευτική ηπατοτοξικότητα από θειαμαζόλη Μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα σε έδαφος ταχείας απώλειας βάρους Χολόσταση σε έδαφος νόσου Graves Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα Κατηγορίες Ενδιαφέροντα Περιστατικά, Featured9 Οκτωβρίου 2023 Μοιραστείτε το! Share on FacebookShare on Facebook Share on XShare on X Share on LinkedInShare on LinkedIn Share on WhatsAppShare on WhatsApp Post navigationΠροηγούμενοPrevious post:Accuracy of spleen stiffness measurement for the diagnosis of clinically significant portal hypertension in patients with compensated advanced chronic liver disease: a systematic review and individual patient data meta-analysisΕπόμενοNext post:Πρόγραμμα 17ου Σχολείου Κλινικής Ηπατολογίας 2023-2024Σχετικά ΆρθραΒιβλίο περιλήψεων 22ου Πανελληνίου Ηπατολογικού Συνεδρίου24 Απριλίου 202419 Απριλίου : Παγκόσμια Ημέρα Ήπατος19 Απριλίου 2024A new clinical and prognostic characterization of the patterns of decompensation of cirrhosis10 Απριλίου 2024Post-treatment LSM rather than change during treatment predicts decompensation in patients with cACLD after HCV cure1 Απριλίου 2024A Phase 3 Trial of Seladelpar in Primary Biliary Cholangitis1 Απριλίου 2024Using liver stiffness to predict and monitor the risk of decompensation and mortality in patients with alcohol- related liver disease19 Μαρτίου 2024
A new clinical and prognostic characterization of the patterns of decompensation of cirrhosis10 Απριλίου 2024
Post-treatment LSM rather than change during treatment predicts decompensation in patients with cACLD after HCV cure1 Απριλίου 2024
Using liver stiffness to predict and monitor the risk of decompensation and mortality in patients with alcohol- related liver disease19 Μαρτίου 2024