PROPEL: A Randomized Trial of Mericitabine Plus Peginterferon Alpha-2a/Ribavirin Therapy in Treatment-Naive HCV Genotype 1/4 Patients

H Wedemeyer, D Jensen, R Herring, et al (HEPATOLOGY 2013;58:524-537)

και

JUMP-C: A Randomized Trial of Mericitabine Plus Pegylated Interferon Alpha-2a/Ribavirin for 24 Weeks in Treatment-Naive HCV Genotype 1/4 Patients

P. Pockros, D. Jensen, N Tsai, et al (HEPATOLOGY 2013;58:514-523)

Στο τελευταίο τεύχος του Hepatology παρουσιάζονται 2 μεγάλες τυχαιοποιημένες πολυκεντρικές μελέτες σχετικά με τη χορήγηση mericitabine, ενός νουκλεοσιδικού αναλόγου που δρα μέσω του πρόωρου τερματισμού του RNA και με δραστικότητα έναντι όλων των γονοτύπων του ιού της ηπατίτιδας C. Και οι 2 τυχαιοποιημένες μελέτες (PROPEL και JUMP-C) αφορούσαν πρωτο-θεραπευόμενους ασθενείς γονοτύπου 1 ή 4 όπου η mericitabine χορηγήθηκε μαζί με PEG-IFN/RBV.

Στη μελέτη PROPEL υπήρχαν 4 θεραπευτικά σκέλη με χορήγηση 500 ή 1000 mg mericitabine 2 φορές την ημέρα για 8 ή 12 εβδομάδες, καθώς και ένα 5ο σκέλος (control) με χορήγηση κλασσικής θεραπείας PEG-IFN/RBV. Σε όλα τα σκέλη, οι ασθενείς που είχαν μη ανιχνεύσιμο HCV RNA μεταξύ 4ης και 22ης εβδομάδας διέκοπταν τη θεραπεία στις 24 εβδομάδες, ενώ οι υπόλοιποι συνέχιζαν για συνολικά 48 εβδομάδες με PEG-IFN/RBV. Αν και η επίτευξη μόνιμης ιολογικής ανταπόκρισης (SVR) δε διέφερε σημαντικά σε σχέση με την κλασσική θεραπεία, η mericitabine ήταν καλά ανεκτή και χωρίς ανάπτυξη αντοχής. Στη μελέτη JUMP-C εκτιμήθηκε η χορήγηση mericitabine για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (1000mg 2 φορές την ημέρα για 24 εβδομάδες) και συγκρίθηκε με τον κλασσικό συνδυασμό PEG-IFN/RBV. Και σε αυτή τη μελέτη, οι ασθενείς που είχαν μη ανιχνεύσιμο HCV RNA μεταξύ 4 και 22 εβδομάδας διέκοπταν τη θεραπεία στις 24 εβδομάδες, ενώ οι υπόλοιποι συνέχιζαν για συνολικά 48 εβδομάδες με PEG-IFN/RBV. Η SVR ήταν μεγαλύτερη για το σκέλος της mericitabine (56.8% έναντι 36.5% της κλασσικής θεραπείας), αλλά η υποτροπή ήταν συχνή και στα 2 σκέλη (27.7% έναντι 32%). Η  mericitabine δεν είχε ιδιαίτερες παρενέργειες και δεν παρατηρήθηκε ανάπτυξη αντοχής. Συμπερασματικά, η mericitabine δε φαίνεται να αυξάνει σημαντικά το ποσοστό επίτευξης SVR στους naïve HCV ασθενείς με γονότυπο 1 ή 4, αν και έχει καλό προφίλ ασφαλείας. Σε νεότερες μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη, η mericitabine χορηγήθηκε σε συνδυασμό με άλλα αντι-ιικά φάρμακα χωρίς προσθήκη ιντερφερόνης. Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

 Επιμέλεια: Ευάγγελος Χολόγκιτας