Η κύηση συχνά επιπλέκεται από ηπατικές παθήσεις, που ενίοτε έχουν δυσμενείς επιδράσεις στη μητέρα ή/και το κύημα. Οι ηπατικές παθήσεις που εμφανίζονται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η ενδοηπατική χολόσταση της κύησης, το οξύ λιπώδες ήπαρ της κύησης και το σύνδρομο HELLP, το οποίο χαρακτηρίζεται από αιμόλυση
Οι στατίνες είναι αναστολείς της ηπατικής αναγωγάσης HMG-CoA (3 Hydroxyl-3 Methyl Glutaryl CoA) που χρησιμοποιούνται ευρύτατα για την θεραπευτική αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων της LDL χοληστερόλης, ενώ διαθέτουν και επιπρόσθετες ευεργετικές επιδράσεις στο αγγειακό δίκτυο συνεισφέροντας σημαντικά στην μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου
Είναι γνωστό ότι οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ) χρειάζεται να λαμβάνουν μακροχρόνια αντιιική αγωγή με υψηλή πιθανότητα υποτροπής μετά τη διακοπή της. Πρόκειται για πολυκεντρική τυχαιοποιημένη μελέτη από τη Γαλλία (φάσης Ι/ΙΙ, ANRS HB02-VAC-ADN) που είχε σκοπό να ελέγξει μέσω DNA εμβολίου την υπόθεση της καλύτερης
Η παρούσα ανοικτή μελέτη φάσης ΙΙ εξετάζει την αποτελεσματικότητα της συνδυασμένης θεραπείας με daclatasvir (παν-γονοτυπικός αναστολέας πρωτεάσης NS5A) και simeprevir (αναστολέας πρωτεάσης NS 3/4A) με ή χωρίς ριμπαβιρίνη σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C και γονότυπο 1…..
Ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) αποτελεί την πιο κοινή αιτία συνδρόμου μικτής κρυοσφαιριναιμίας. Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια των από του στόματος απευθείας δρώντων αντιικών φαρμάκων (DAAs) στην αντιμετώπιση της κρυοσφαιριναιμίας είναι άγνωστη.
Ηπατικά μοσχεύματα με μακροφυσαλιδώδη στεάτωση >60% θεωρούνται ακατάλληλα για μεταμόσχευση ήπατος από θανόντα δότη, λόγω του απροσδόκητα υψηλού κινδύνου πρωτοπαθούς μη λειτουργίας και απόρριψης του μοσχεύματος. Η παρούσα εργασία παρουσιάζει την εμπειρία των ερευνητών στη χρήση τέτοιων μοσχευμάτων από εγκεφαλικά νεκρούς δότες. Μελετήθηκαν αναδρομικά στοιχεία εκβάσεων μεταμοσχεύσεων ήπατος από το 1991 έως το 2013.
Είναι γνωστό πως η χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) αποτελεί παγκόσμια αιτία ηπατικής νοσηρότητας και ανάγκης για μεταμόσχευση ήπατος. Ωστόσο, εκτός από την αναμενόμενη θνητότητα σε σχέση με το ήπαρ, η χρόνια HCV λοίμωξη έχει φανεί σε ορισμένες μελέτες να σχετίζεται και με αυξημένη καρδιαγγειακή θνητότητα, πιθανόν μέσω της συχνότερης εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη (Σ.Δ.) τύπου 2….
Πρόσφατα δεδομένα κατέδειξαν ότι η θνητότητα των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C που έλαβαν αγωγή με σχήματα πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης (PegIFN) και πέτυχαν SVR μειώθηκε κατά 62-84% σε σχέση με τους ασθενείς χωρίς SVR, ενώ ο κίνδυνος ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) μειώθηκε από 9.3% σε 2.9%. Την τελευταία 5ετία η χρήση των άμεσων αντιιικών παραγόντων για την ηπατίτιδα C…
Η χρόνια ηπατίτιδα Δ (ΧΗΔ) αποτελεί τη σοβαρότερη μορφή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας. Όπως είναι γνωστό, η μόνη ενδεικνυόμενη θεραπευτική αγωγή είναι η ιντερφερόνη, ενώ σύμφωνα με κάποια δεδομένα είναι πιθανό η παρατεταμένη αγωγή (πέραν του έτους) να είναι πιο αποτελεσματική. Μέχρι τώρα δεν έχουν περιγραφεί κατά τη διάρκεια της θεραπείας προγνωστικοί παράγοντες ανταπόκρισης
Οι βακτηριακές λοιμώξεις (ΒΛ) αποτελούν μία από τις συχνότερες αιτίες νοσηλείας, άρσης αντιρρόπησης και θανάτου στους κιρρωτικούς ασθενείς. Είναι γνωστό ότι ο κίνδυνος ΒΛ από πολυανθεκτικά στελέχη (MDR) αυξάνει την πιθανότητα επιδείνωσης της ηπατικής λειτουργίας.
