Η θεραπεία της οξείας ηπατίτιδας C δεν αποτελεί κοινή κλινική πρακτική. Καθώς ωστόσο η επίπτωση της HCV λοίμωξης στις Η.Π.Α. συνεχίζει να αυξάνει, ήρθε ενδεχομένως ο χρόνος να επανεκτιμήσουμε τη διαχείριση της οξείας HCV λοίμωξης, στην εποχή των Άμεσα Δρώντων αντιικών Παραγόντων
Ένα υποσύνολο ασθενών με ηπατοκυτταρικό καρκίνο (ΗΚΚ) που υπερβαίνουν τα κριτήρια του Μιλάνο μπορεί να πετύχουν αποδεκτά ποσοστά επιβίωσης μετά από μεταμόσχευση ήπατος. Η μεταμόσχευση ήπατος από ζώντες δότες (Living Donor Liver Transplantation- LDLT) έχει αναδυθεί ως εφικτή εναλλακτική προκειμένου να ξεπεράσουμε την έλλειψη δοτών.
Εισαγωγή και σκοπός: Υπάρχουν αναφορές επανενεργοποίησης της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) κατά τη διάρκεια της θεραπείας της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) με άμεσα δρώντα αντιικά φάρμακα.
Υψηλό ιικό φορτίο (>200.000 IU/ml) του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV) και παρουσία του HBe αντιγόνου (HBe-Ag) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για μετάδοση της ηπατίτιδας Β από τη μητέρα στο νεογνό, παρά τη χορήγηση της ανοσοσφαιρίνης ηπατίτιδας Β
Η λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) έχει αυξημένη επίπτωση σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση και είναι επιθετική νόσος. Η άφιξη των άμεσα δρώντων αντι-ιικών φαρμάκων (DAAs) έχει φέρει επανάσταση στη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C. Εντούτοις, η ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και ανοχή των DAAs στη θεραπεία της οξείας HCV
Τα αμέσως δρώντα αντιϊκά φάρμακα Glecaprevir και Pibrentasvir έχουν πανγονοτυπική δράση και παρουσιάζουν υψηλό φραγμό στην ιική αντίσταση. Η παρούσα μελέτη διερευνά την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια 8 και 12 εβδομάδων θεραπείας με
Λίγα είναι γνωστά για την έκβαση ασθενών με αυτοάνοση ηπατίτιδα (AΙΗ) που έχουν μη-βέλτιστη ανταπόκριση στην καθιερωμένη θεραπεία και που λαμβάνουν μυκοφαινολάτη μοφετίλ ως θεραπεία διάσωσης. Εκτιμήσαμε την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της μυκοφαινολάτης μοφετίλ σε ασθενείς που απέτυχαν ή δεν ανέχτηκαν τα κορτικοστεροειδή με ή χωρίς αζαθειοπρίνη.
To κλινικό όφελος της sorafenib σε ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ΗΚΚ) έχει υποεκτιμηθεί εξαιτίας της απουσίας πλήρους ανταπόκρισης, αν και οι ασθενείς που αναπτύσσουν πρώιμες δερματολογικές αντιδράσεις έχουν δείξει θετική έκβαση. Επιπλέον, η sorafenib αν και έχει περιγραφεί ως ένα αντιαγγειογενετικό φάρμακο,
H θετική επίδραση της καθυστερημένης μεταμόσχευσης νεφρού (kidney transplantation -KT) στην επιβίωση των ασθενών με συνδυασμένη μεταμόσχευση νεφρού και ήπατος (combined liver-kidney transplantation -CLKT) έχει αποδειχθεί από την ομάδα μας.
H μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος [Nonalcoholic fatty liver disease (NAFLD)] περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ετερογενών μεταβολικών υποτύπων. Η παρούσα μελέτη συνέκρινε τη διαγνωστική ακρίβεια μη επεμβατικών μεθόδων εκτίμησης της ίνωσης μεταξύ ασθενών με NAFLD
