Η αλκοολική ηπατίτιδα χαρακτηρίζεται από υψηλή θνησιμότητα και πολλές φορές ακολουθεί απρόβλεπτη κλινική πορεία. Ο δείκτης Maddrey Discriminant Function (DF) >32, που ορίζει τη σοβαρή αλκοολική ηπατίτιδα και βασίζεται στις τιμές ολικής χολερυθρίνης και του χρόνου προθρομβίνης, σχετίζεται με θνησιμότητα 15-30% στις 28ημέρες και άνω του 50% στο έτος.
Σε μη επιλεγμένους ασθενείς με κίρρωση, εκείνοι που επιτυγχάνουν μείωση της HVPG κάτω από ένα καθορισμένο όριο (ανταποκριθέντες) έχουν μειωμένο κίνδυνο κιρσορραγίας και θανάτου.
This document represents the collective opinion of its authors and approval of the AASLD Governing Board as of the date of publication. Its use is voluntary, and it is presented primarily for the purpose of providing information to hepatology and liver transplant care providers.
Οι ασθενείς με πρωτοπαθή χολική χολαγγειίτιδα (PBC) συνήθως διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο, με βάση τις βιοχημικές εξετάσεις. Διερευνήσαμε το ποσοστό των ασθενών που εξελίσσονται σε μέτρια ή προχωρημένη PBC
Η θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) με την υπάρχουσα θεραπεία καταστέλλει το HBV DNA, αλλά είναι σπάνια η απώλεια του επιφανειακού αντιγόνου της ηπατίτιδας Β (HBsAg: λειτουργική θεραπεία). Πολλές χημικές ενώσεις
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) είναι μια από τις κύριες αιτίες φαρμακευτικής ηπατοτοξικότητας (Drug-Induced Liver Disease, DILI) σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ιβουπροφαίνη είναι ένα από τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα και ασφαλέστερα ΜΣΑΦ. Παρόλα αυτά υπάρχουν αναφορές για ηπατοτοξικότητα
Η οξεία επί χρονίας ηπατικής ανεπάρκειας (acute‐on‐chronic liver failure -ACLF) είναι ένα σύνδρομο με υψηλή βραχυπρόθεσμη θνητότητα. Εκλυτικά συμβάντα, όπως είναι η αιμορραγία και οι λοιμώξεις, συμβάλλουν στην ανάπτυξη ACLF, ενώ ο ρόλος του χειρουργείου παραμένει άγνωστος.
H βιταμίνη E βελτιώνει την ιστολογία του ήπατος σε ενηλίκους ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (nonalcoholic steatohepatitis-NASH), όχι όμως και σε όσους εξ αυτών πάσχουν και από Σακχαρώδη Διαβήτη, η επίδρασή της ωστόσο στην μακροχρόνια έκβαση των ασθενών παραμένει άγνωστη.
Τα αντισώματα έναντι του διαλυτού ηπατικού αντιγόνου/ήπατος-παγκρέατος (soluble liver antigen/liver pancreas (anti‐SLA/LP)) είναι ιδιαίτερα ειδικά για την αυτοάνοση ηπατίτιδα (autoimmune hepatitis-AIH) και έχουν συνδεθεί με πιο σοβαρή κλινική πορεία της νόσου..
Εισαγωγή/ Σκοπός: Ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος (ΗΚΚ) μπορεί να αναπτυχθεί σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β, ακόμα κι έπειτα από 5 χρόνια από του στόματος θεραπεία, με συχνότητα που δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί. Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμηθούν πιθανοί προγνωστικοί παράγοντες και η ανάγκη παρακολούθησης διαφορετικών ομάδων ασθενών για ανάπτυξη ΗΚΚ.
