Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) παρουσιάζει αυξανόμενο επιπολασμό σε νεαρούς ενήλικες τα τελευταία χρόνια, με επακόλουθο να παρατηρείται συχνά και σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Παραμένει ασαφές, ωστόσο, το αν παρουσιάζεται αύξηση κινδύνου για την υγεία της μητέρας και του εμβρύου σε περίπτωση εγκυμοσύνης σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ.

Ο συνδυασμός atezolizumab και bevacizumab φάνηκε να έχει ενθαρρυντικά αποτελέσματα ως προς την καταστολή καρκινικής δραστηριότητας καθώς και ικανοποιητική ασφάλεια σε μία φάσης 1 μελέτη που αφορούσε σε ασθενείς με μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνο (ΗΚΚ).

H παρούσα πολυκεντρική μελέτη συγκρίνει την έκβαση κιρρωτικών ασθενών που υπεβλήθησαν σε μεταμόσχευση ήπατος (liver transplantation -LT) ή σε ηπατεκτομή (liver resection – LR) μεταξύ Ιανουαρίου 2002 και Ιουλίου 2015, οι οποίοι είχαν ενδοηπατικό χολαγγειοκαρκίνωμα (intrahepatic cholangiocarcinoma -iCCA) ή συνδυαστικό ηπατοκυτταρικό-χολαγγειοκαρκίνωμα

Η μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας (LS) σε ένα στιγμιότυπο με ελαστογραφία μαγνητικού συντονισμού (MRE) έχει συσχετιστεί με την έκβαση των ασθενών με πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα (PSC), αλλά η σημασία των αλλαγών της LS με την πάροδο

Τα πολυμερή νουκλεϊκού οξέος (NAPs) αναστέλλουν τη συναρμολόγηση και την έκκριση σωματιδίων του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV). Πραγματοποιήσαμε μια ανοιχτή μελέτη φάσης 2 για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των NAPs REP 2139 ή REP 2165 σε συνδυασμό με tenofovir disoproxil fumarate (TDF)

Η παθογένεση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας (ΑΙΗ) είναι ελάχιστα κατανοητή και λίγα είναι γνωστά για το εντερικό μικροβίωμα στην ΑΗ. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση αλλαγών του μικροβιώματος που είναι ειδικές για την AH.

H συσχέτιση των άμεσα δρώντων αντιικών (direct‐acting antivirals -DAAs) με την πρόοδο του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) κατά τη διάρκεια της λίστας αναμονής ή με την υποτροπή του ΗΚΚ

Μελέτες έχουν περιγράψει τη σημαντική ιστολογική βελτίωση που εμφανίζουν ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (nonalcoholic steatohepatitis -NASH) που λαμβάνουν θειαζολιδινεδιόνη (thiazolidinedione-TZD).

Η επαγόμενη από την παχυσαρκία χρόνια φλεγμονή αποτελεί στοιχείο-κλειδί στην παθογένεση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος (nonalcoholic fatty liver disease-NAFLD) και της ινσουλινοαντοχής. Η έκκριση προφλεγμονωδών κιυτταροκινών από τα μακροφάγα σε μεταβολικούς

Το μικροβίωμα του εντέρου διαδραματίζει ένα ρόλο στην παθοφυσιολογία των μεταβολικών παθήσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD), μέσω του εντεροηπατικού άξονα. Μέχρι σήμερα, οι κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν έναν στόχο απώλειας βάρους 7% -10% για τη βελτίωση των χαρακτηριστικών της NAFLD.