V. Fedirko, T. Duarte-Salles, C. Bamia, A. Trichopoulou, et al
HEPATOLOGY 2014;60:1222-1230

Τα τελευταία έτη έχουν αναδειχθεί σε μελέτες οι ποικίλες εξωσκελετικές ιδιότητες της βιταμίνης D, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι αντινεοπλασματικές ιδιότητες σε πλήθος κακοηθειών (π.χ. μαστού, παχέος εντέρου, πνεύμονα).

Ειδικότερα για τα νοσήματα του ήπατος, η βιταμίνη D έχει συσχετιστεί αντιστρόφως ανάλογα με την ταχύτητα εξέλιξης της ίνωσης σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C, καθώς και τη βαρύτητα των ιστολογικών βλαβών σε ασθενείς με μη αλκοολική στεατοηπατίττδα. Στην παρούσα ευρωπαϊκή πολυκεντρική μελέτη (με αξιοσημείωτη ελληνική συμμετοχή) εκτιμήθηκε η σχέση των επιπέδων της βιταμίνης D με την ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ) αναλύοντας τον πληθυσμό των 520.000 συμμετεχόντων στην προοπτική μελέτη EPIC (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition).

Πιο συγκεκριμένα, συμπεριλήφθησαν 138 ασθενείς με ΗΚΚ και συγκρίθηκαν με ίδιο αριθμό ατόμων με παρόμοια χαρακτηριστικά ως προς την ηλικία, φύλο και ημερομηνία προσδιορισμού βιταμίνης D. Η βιταμίνη D είχε μετρηθεί πριν από τη διάγνωση του ΗΚΚ. Διαπιστώθηκε ότι χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D (οριζόμενα ως <50nmol/L) σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΗΚΚ. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση διαπιστώθηκε ότι υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D σχετίζονταν με μείωση κατά 49% του κινδύνου εμφάνισης ΗΚΚ, ανεξάρτητα μάλιστα από τον συνυπολογισμό άλλων προδιαθεσικών παραγόντων, όπως ήταν η ύπαρξη χρόνιας ηπατοπάθειας από HBV ή HCV λοίμωξη, το κάπνισμα ή το σωματικό βάρος.

Αν και ευρήματα αυτά είναι σημαντικά και άκρως ενδιαφέροντα, σίγουρα χρειάζονται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να αποσαφηνιστεί καλύτερα αν μεταξύ βιταμίνης D και ΗΚΚ υπάρχει σχέση αιτίου-αποτελέσματος, καθώς και αν μπορεί να γίνει σύσταση χορήγησης συμπληρωμάτων βιταμίνης D σε ασθενείς με χαμηλά επίπεδα αυτής ως μέτρο πρόληψης έναντι της ανάπτυξης ΗΚΚ.

Ευάγγελος Χολόγκιτας